İş dünyasının dikkat çeken ismi Tanju Acar, askere gidişi öncesi kuzeniyle kurduğu hayallerin bir parçası olan ve adını yıllardır taşıyan ilk otomobilini, vatani görevini tamamladıktan sonra yeniden görmek üzere aramaya başladı. 15 yıl süren arayışın sonunda Konya’da bulunan araç, güç toplandıkça yeniden hayata döndü ve Acar’ın özenle ekiplerle buluşturulmasıyla birlikte eski günlerine kavuştu.
Aracın eski sahibinin satmamaya kararlı olması, Acar’ın içindeki uhdeyi daha da büyüttü. Uzun yıllar sonra aracı bulduğunda, onu bir kamyonla Düzce’ye getirtti ve Aziziye Mahallesi’ndeki kaporta ustası Ruhi Ozan’a emanet etti. Usta, yaklaşık 7 ay süren titiz bir çalışmayla aracın kaportasından motoruna, elektrik aksamından döşemesine kadar her parçasını adeta yeniden doğurdu ve ilk günkü görünümüne kavuşturdu.
“Bu aracın bana kattığı manevi değer çok büyük,” diyen Acar, geçmişin izlerini taşıyan bu yolculuğa dair duygularını şu sözlerle aktardı: “Rahmetli halamın oğlunun desteğiyle bu aracı aldım. Askere gitmeden önce bir dönemde bu malı satmak zorunda kalmıştım; ancak içimde hep bir ukde kaldı. Yıllar sonra peşine düştüm ve buldum. Konya’da olan bu araç, şimdi burada ve Ruhi ustam sayesinde bu hale geldi.”
Uzun bir uğraşın ürünü olan bu yeniden doğuş, Acar için bir vefa göstergesi olarak da öne çıktı. Aracı yıllar sonra da değerli kılan asıl bağ ise, 5 yaşındaki torunu Ayaz’a “Maviş” adını verdiği aracı hediye etmek oldu. Acar, geleceğe dair umutlarını şöyle ifade etti: “Aynı duygularla o da arabaya bakarsa, bu yolculuk 40 yıl daha sürebilir.”
Olayın en önemli yüzü olan kaporta ustası Ruhi Ozan ise aracın başlangıçta tanınmaz halde olduğunu vurguladı. “Araç parçadan ibaretti; ben bunu topladım ve yapmaya çalıştım. 6-7 ayda bu hâle getirildi. Bu bir emek ve hobidir; gurur duydum,” dedi. Yapılan restorasyonun emek dolu bir süreç olduğuna işaret eden Ozan, aracın yeniden hayat bulmasını asıl bir başarı olarak gördü.
Yaşanan duygusal anlar ve sürecin özeti, Acar’ın “Bu hikaye… çok uzun” sözleriyle daha da netleşti. Talat ile birlikte geçmişe dair anıları canlandırmak için planlar yapan Acar, dostluk ve kardeşlik duygularını pekiştirecek yeni bir adımı da attı: Abant’a gidip eski bir fotoğrafı yeniden çektirmek ve paylaşmak. Bu hikâye, bir ailenin ve bir arabanın üzerinden, vefa ve bağlılığın nasıl zamana meydan okuyabildiğini gösteriyor.
